حراج نیمکت به بهانه اسپانسر، هرکسی بیشتر پول داد سرمربی می گردد! - هوای اصفهان

به گزارش هوای اصفهان، شرایط بد مالی کشور مدتهای زیادی است در فوتبال هم نمود پیدا نموده و بسیاری از تیم های فوتبال از لیگ برتر گرفته تا لیگ های پایین تر، از تیم های بزرگسالان گرفته تا تیم های پایه را درگیر نموده است.

مسائل اقتصادی موجود در فوتبال باعث شد تا بعضی از مدیران به ویژه در بخش های خصوصی و نیمه خصوصی از یک راه حل عجیب برای درآمدزایی استفاده نموده و بخشی از درآمدزایی تیم شان را بر عهده مربیان بگذارند. این دسته از مدیران نیمکت تیم شان را نه بر اساس شایستگی کاندیداهای مربیگری و نه بر اساس برنامه ریزی، بلکه بر اساس توان درآمدزایی مربیان به آنها واگذار می نمایند.

این مدیران بعضاً به صورت رسمی و علنی و بعضاً به صورت غیر رسمی اعلام می نمایند مهمترین ملاک شان برای انتخاب آورده اقتصادی سرمربی است. این مدیران رسماً نیمکت های خود را مانند یک کالا به حراج می گذارند و فردی که بیشترین آورده اقتصادی را برای مدیر داشته باشد، بیشترین شانس را برای بر تن کردن جامه سرمربیگری نیز دارد.

در همین فصل در لیگ دسته اول کم نیستند تیم هایی که نیمکت شان را به حراج گذاشته و مربیان منتخب شان را اینگونه معرفی نموده اند. یکی از تیم های دسته اولی که سالهای زیادی از عمر آن نمی گذرد و از تیم های کم سابقه فوتبال ایران محسوب می گردد، از ابتدای فصل گذشته تا به امروز 5 بار دست به تغییر سرمربی زده و هر بار از مربیانش آورده های اقتصادی طلب نموده و از این طریق یک منبع درآمد برای مالک آن ایجاد شده است.

تیمی دیگر در لیگ دسته اول هست که به صورت رسمی به جای اینکه از کاندیداهای مربیگری برنامه بگیرد، پیشنهاد مبلغ در پاکت دربسته می گیرد تا انتخاب مربی اش بی شباهت به مزایده نباشد.

یکی از تیم های شهرستانی در لیگ دسته دو که مدیریت آن بر عهده شاغلان در صنف مصالح و آهن آلات ساختمانی است، از مربی استفاده می نماید که تنها چیزی که در رزومه اش ندارد فوتبال است، اما به جای آن آورده اقتصادی خوبی برای مدیر این مجموعه دارد و این در حالی است که در همان تیم مردانی که مدرسان رسمی کلاس های مربیگری هستند دستیار می باشند.

در تیمی دیگر از لیگ دسته دوم فردی به عنوان مربی دروازه بانان کار می نماید که بیشترین آشنایی اش با فوتبال قبل از عقد قرارداد با این تیم، راننده در اختیار بودن همان باشگاه و سرویس ثابت بازیکنان و مربیان آن تیم بوده است. گفته می گردد این مربی دروازه بانی هم درآمدزایی خاصی برای مدیران آن باشگاه داشته است.

و اما این مورد باعث شده تا بعضی از مربیان و به خصوص مربیان جوان و تازه کار، به راه حلی تازه برای نشستن روی نیمکت تیم های لیگ یکی و لیگ دویی به عنوان سرمربی دست پیدا نمایند.

این دسته از مربیان که بعضاً در تیم های بزرگی بازی نموده و در بُعد فوتبال اسم و رسم خوبی هم دارند، به مدیران طمع کار که به دنبال این چنین مربیانی هستند اعلام می نمایند اسپانسر دارند و در صورتی که سرمربی تیم مزبور شوند اسپانسر آنها در آن تیم سرمایه گذاری می نماید.

این مربیان که خودشان بهتر از همه می دانند اسپانسری در کار نیست و از مطرح کردن اسپانسر تنها به عنوان یک ابزار برای فریب مدیران و مالکان باشگاه ها استفاده می نمایند، روی نیمکت این تیم نشسته و با چند هفته تا چند ماه سرِ کار گذاشتن مالک یا مدیر، بدون آنکه اسپانسری بیاورند به کارشان ادامه می دهند.

این افراد خود بهتر از همه می دانند عمر مربیگری شان در این تیم ها بسیار کوتاه است و با این فلسفه که همین چند هفته باعث می گردد برچسب سرمربیگری روی پیشانی آنها خورده و برای شان رزومه می گردد، دست به این فریب کاری ها می زنند.

بعضاً هم دیده شده این قبیل مربیان به جای آنکه با خود اسپانسر بیاورند چند بازیکن متمول را به نفرات شان اضافه نموده و مبلغ مورد نظر مدیران را از این محل تامین می نمایند.

یکی از مربیان جوان که از اسم و رسم بسیار خوبی در زمان بازیگری اش برخوردار بود و بعد از سالهای زیادی حضور در لیگ برتر به تازگی به جرگه مربیان پیوسته، با همین ترفند هر چند هفته روی نیمکت یک تیم لیگ یکی به عنوان سرمربی می نشیند. این مربی به مدیران باشگاهش وعده اسپانسر می دهد تا مربی تیم شان گردد و تا به امروز حتی یک هزار تومانی هم از اسپانسرهای خیالی اش برای باشگاه ها درآمدزایی ننموده است.

این مربی جوان فصل را با یک تیم شهرستانی با همین وعده و وعید شروع کرد و وقتی برای مدیر باشگاه مسجل شد وعده های این مربی توخالی است، او را از کار برکنار کرد. همین مربی بعد از چند هفته بیکاری، عین همین وعده را به تیم دیگری داده و این بار توانسته مدیران تیم جدیدی را مجاب کند که اسپانسری در آستین دارد که در صورت مربیگری در این تیم لیگ یکی، هزینه های آن را پرداخت می نماید.

یک مربی جوان دیگر که تا چندی پیش راهنمایی تیم های پایه را بر عهده داشت، با وعده همراه داشتن اسپانسر روی نیمکت یک تیم شهرستانی نشست و بعد از چند هفته معین شد این مربی جوان هیچ اسپانسری ندارد و برای همین مدیران این تیم خصوصی او را اخراج کردند.

این پدیده نیز مدتهاست در کنار پدیده های نامیمون شرط بندی، زد و بند و خرید و فروش امتیازات بازی در اواخر فصل به فوتبال ایران اضافه شده تا چرخه معیوب لیگ های داخلی را معیوب تر کند. این اتفاقات در رشد منفی فوتبال ایران بی تاثیر نیست و اگر سالهاست در عرصه فوتبال باشگاهی دچار پَسرفت کیفیت هستیم، از تاثیر این عوامل نمی توان به راحتی عبور کرد.