دولت کنونی بی سابقه ترین فرصت ها را برای فرار از نظارت فراهم کرد - هوای اصفهان

به گزارش هوای اصفهان، یک اقتصاددان حامی دولت اذعان کرد: 80 درصد نقدینگی موجود، در دولت روحانی پدید آمده است.

به گزارش گروه سیاسی هوای اصفهان، روزنامه تعادل از قول فرشاد مومنی نوشت: به مسئولان محترم بانک مرکزی نیز باید گوشزد کرد که نباید تحت عنوان هدفگذاری تورمی، نرخی را تعیین کرد که در درجه اول با استمرار سیاست های نادرست کنونی امکان پذیر نیست و حتی اگر محقق هم شود، ایران همچنان در زمره ده اقتصاد با بالاترین نرخ تورم در دنیا، باقی خواهد ماند. تا زمانی که بانک مرکزی قادر و مایل به کاهش ضریب فزاینده و مهار زیاده خواهی های بانک های خصوصی نباشد، اقتصاد ایران روی آرامش نخواهد دید.

وی ادامه داد: اگر تحولات رشد نقدینگی در اقتصاد ایران طی سه دهه گذشته را زیر ذره بین قرار دهیم، متوجه می شویم در کنار عوامل کم اهمیت تر، 7 عامل منشأ و نیروی محرکه رشد غیرمتعارف نقدینگی بوده است که آن هفت عامل مهم به ترتیب عبارتند از؛ شوک های ارزی، ظهور بانک های خصوصی، افزایش چشمگیر نرخ سود بانکی، مالی سازی اقتصاد، آزادسازی سفته بازی در همه عرصه های ممکن، استقراض بانک ها و دولت از بانک مرکزی و در نهایت کسری مالی دولت.

بحث ما با مسئولان گرامی این است که فرایند تحولات کسری مالی دولت را واکاوی کنید و در کنار آن فرایند ریسک گریزی بخش خصوصی، افزایش تصدی گری دولت و به طور همزمان فرایند مسئولیت گریزی حکومت از امور حاکمیتی را مورد توجه قرار دهید تا متوجه شوید باید فرایند شوک های ارزی، حمایت غیرمتعارف از بانک های خصوصی و عوامل دیگر متوقف شود.

آقای رئیس جمهور و رئیس بانک مرکزی باید توجه داشته باشند که تقریباً 80 درصد نقدینگی موجود در کشور در دولت های یازدهم و دوازدهم خلق شده است چراکه بی سابقه ترین و مشکوک ترین فرصت سازی ها و خودداری از نظارت های قانونی بر رفتار های آن ها در این دوره اتفاق افتاده است، وقتی که دولت آقای روحانی مسئولیت را بر عهده گرفتند اندازه نقدینگی حدود پانصد هزار میلیارد تومان بود که این رقم در انتها سال 1398 از مرز 2 هزار و 400 هزار میلیارد تومان هم عبور کرد.

در این دوره افسارگسیختگی غیرمتعارف بانک های خصوصی بود؛ کنترل ها و نظارت بر رفتار آن ها کاهش پیدا کرد، سوبسید ها و رانت های غیرمتعارف به آن ها داده شد و حتی بنده در نهایت شفقت و مهر به آقای رئیس جمهور در سال 1393 گفتم که بهتر است رئیس محترم وقت بانک مرکزی را نصیحت کنید، چون رفتار های ایشان بیشتر شباهت به آن دارد که گویی نقش نفوذی بانک های خصوصی در درون دولت را دارد و ایشان به جای اینکه از موضع یک مقام پولی در جهت اعمال نظارت های قانونی شدید بر بانک های خصوصی، برنامه های خود را متمرکز سازد عملاً فرصت های جدیدی برای دامن زدن به تب سوداگری در کنار امتیاز فاجعه ساز خلق پول از هیچ برای آن ها پدید آورد.

از منظر اقتصاد سیاسی بانکداری خصوصی در ایران، با شروع فعالیت آن ها به تدریج و به صورت فزاینده، خالص بدهی بانک ها به مردم و بخش خصوصی افزایش داشته است، آیا آقای رئیس جمهور و رئیس بانک مرکزی توجه دارند که خالص بدهی های بانک ها به مردم و بخش خصوصی از حدود 77 هزار میلیارد تومان در شهریور 96 به هزار هزار میلیارد تومان در اسفند 98 رسیده است؟