دو محرک برای خروج اقتصاد از شرایط فعلی
به گزارش هوای اصفهان، فریال مستوفی عضو هیات نمایندگان اتاق تهران در یادداشتی با انتقاد از بخشنامه های متعدد، نوشته است: یک بار برای همواره ما باید وضعیتمان را با ثبات کنیم و بدانیم که قوانین و مقررات باید برای مدت طولانی ثابت باشد که افراد بتوانند برنامه ریزی نمایند و طبق آن سرمایه گذاری نمایند. با تغییرات دقیقه ای مقررات و آیین نامه و قوانین عملی نیست که کسی بتواند برنامه ریزی کند.

در ارتباط با محرک هایی برای بیرون آمدن از شرایطـ و شرایط مالی امروز شناسایی دو مشکل اهمیت فراوانی دارد. نخست اینکه شرایط اقتصاد کشور ما با وجود داشتن پتانسیل های بسیار بالا به دلیل مسائلی از جمله عدم مدیریت صحیح مالی بدون در نظر دریافت توصیه اقتصاددان ها در شرایط و شرایط نامناسبی قرار گرفته است و با مسائل فراوانی روبه روست. علاوه بر این در حال حاضر تحریم ها و مسائل بین المللی فشار بیشتری بر اقتصاد وارد نموده اند و این دو دلیل باعث شده اند که اقتصاد ما در رکود بسیار به سر ببرد.
تداوم این شرایط شرایط سرمایه گذاری در کشور را سخت نموده است و سرمایه گذاری در کشور انجام نمی گردد چرا که مسائل فراوانی برای سرمایه گذار وجود دارد که موجب شده به جای اینکه سرمایه ها به سمت بازارهای مولد بفرایند به سوی بازارهای غیرمولد می فرایند. همه ما شاهد این هستیم که در چند سال گذشته رشد مالی کشور منفی بوده است و حتی پیش بینی می گردد که در این سال با رشد منفی 7 درصد روبرو شویم. یعنی اگر رشد سال های گذشته را هم حساب کنیم یک رشد منفی 16 درصد خواهیم داشت. به همین دلیل از آنجا که سرمایه گذاری ها برای کار فراوری نبود لذا یکی از شاخص های مهم برای اینکه اقتصاد رشد کند افزایش فراوری است. افزایش فراوری هم از طریق سرمایه گذاری صورت می گیرد.
رشد فراوری از آن جهت مهم است که باعث می گردد اشتغال و رشد مالی بالا برود و در نهایت ادامه این شرایط موجب افزایش عرضه محصولات و پایین آمدن قیمت محصولات می گردد که خود این امر یاری فراوانی به صادرات می نماید و موجب می گردد که ارزآوری کشور بالا برود .
در حال حاضر کشور با توجه به کاهش شدید فروش نفت با مسائلی در زمینه تأمین ارز روبرو است. پس اگر فراوری رونق پیدا کند موجب می گردد که صادرات کالاهای غیرنفتی رونق یابد و در این صورت احتیاج مبرمی به فروش نفت نداشته باشیم. این از محرک اول.
در مورد محرک دوم باید بگویم که ما برای فراوری به نیروی کارو تأمین مواد اولیه احتیاج داریم. اگر می توانستیم تکنولوژی های پیشرفته را وارد کشور کنیم تا مواد اولیه را خودمان فراوری کنیم دیگر احتیاجی به واردات مواد اولیه واسطه ای نداشتیم و از پتانسیل های کشور خودمان می توانستیم استفاده کنیم. ما با داشتن شرایط خوبی مانند نفت و گاز و مواد معدنی و دسترسی به آب های آزاد اما در شرایط مطلوب مالی نیستیم. در نروژ صندوقی وجود دارد که درآمد نفتش را آنجا قرار می دهد و بیشتر از یک تریلیون دلار در آن ذخیره دارند اما درآمد ما برای کارهای جاری هزینه می گردد بدون اینکه احساس احتیاج نموده باشیم که در فراوری سرمایه گذاری کنیم. امیدوارم کشور ما به سمتی حرکت کند که قبول نمایند احتیاج اقتصاد به کارشناسان مالی است و از کارشناسان مالی استفاده نمایند. ما بخشنامه های متعددی داریم که دایماً در حال تغییر هستند.
یک بار برای همواره ما باید شرایطمان را با ثبات کنیم و بدانیم که قوانین و مقررات باید برای مدت طولانی ثابت باشد که افراد بتوانند برنامه ریزی نمایند و طبق آن سرمایه گذاری نمایند. با تغییرات دقیقه ای مقررات و آیین نامه و قوانین عملی نیست که کسی بتواند برنامه ریزی کند. به همین دلیل بیشتر مردم به بازارهای غیرمولد روی می آورند که نمونه آن را می توان الان مشاهده کرد که بسیاری از سرمایه داران ما سرمایه هایشان را به بورس می برند که هر چند می تواند تأمین سرمایه شرکت ها باشد اما با اندکی واقع بینی می توان نگران آینده آن هم بود.
منبع: اتاق بازرگانی ایران